Full Oyun Program İndir

Biz savaşırız,biz ölürüz,biz suçlanırız,biz acınırız,biz acırız…
Yeri geldiğinde kopan bacaklarımıza,artık bir çay bardağının kaşığını zevkle karıştıramayacağımız ellerimizi veririz bu yolun uğruna…ve her şey bittiğinde bize layık görülen şey bir onur madalyasıyla birde 8 liralık gazi maaşı zammıdır…Biz gazileriz…
Yeri geldiğinde kolay kolay hatırlanmayacağımızı,beklide unutulacağımızı bile bile ölürüz vatanlarımız için ve insanlar bizlere şehidimizdir derler.Televizyonlarda 60 sn liğine kahraman oluruz.Süslü püslü bir kadın çıkar ‘şu şu bu şehit oldu,şehitlerimize Allah’tan rahmet,ailelerine başsağlığı ve sabır diliyoruz’ der..hepsi bu kadardır.Biz şehitleriz… 



Medal of Honor ile ilk olarak 2001 yılında Allied Assault ile Pclerimizde tanışmıştık.Oyun bize ilk defa gerçekçi bir savaş atmosferini yaşatıyor ve günümüz oyunlarının bu noktaya gelmesine beklide en büyük katkıyı sağlayan 2. Dünya Savaşını konu ediniyordu.Oyun öylesine büyük bir etki yapmıştıki ondan sonra kendini birebir tekrar eden oyunlar bile onun kadar başarılı olabilmiş ve günümüzde dahil şirketlerine ciddi paralar kazandırmıştı…(Cod)
O günden bu güne birçok moh oyunu çıktı.Kimileri vasatı aşamazken kimileri ise belli bir oranda oyuncuları memnun etmeyi başarmıştı.Ancak hepimizin hemfikir olacağı bir nokta vardı ki oda mohun gün geçtikçe kan katbetmesiydi…Ezeli rakibi Cod da özellikle modern arenaya geçişiyle birlikte fan kitlesini oldukça genişletmişti…Bu durumu gören yapımcılar artık modern arenaya geçme vaktinin geldiğini anladılar.Bakalım modern medal of honor nasıl olmuş…
Oyunumuz Amerika da Tier 1 adlı çok özel bir ekibin operasyonlarını konu ediniyor.Ne kadar orijinal…(!)Yapım her ne kadar bizleri daha önce birçok oyundan aşina olduğumuz bir konuyla karşılıyorsada diğer oyunlardan farklı olarak savaştan daha çok çok savaşçıyı oyuncunun duygularına sunmuş.Oyunu oynarken bazı bölümlerde gerçektende içinizden ‘ne işim var benim burada’ düşüncesinin geçmesine neden olabiliyor.Genel olarak zaten bu tür bir konuyu işleyen bir oyunda çaresizlik duygusunun hakim olması gerekirdi.Ancak yapımcıların bana göre burada çok büyük bir mantık hatasına düştüğünü söyleyebilirim.Sınırsız mermi ! İstediğimiz an yanımızdaki arkadaşımızdan mermi isteyebiliriz.Zaten sınırsız mermili bir tabancamız var…Hani oynarken mermimiz bitti eyvah akın akın düşman geliyor ne yapacam ben diye savaşın havasına uygun bir düşünce böylece yok edilmiş oluyor…
Mermi istemekten bahsetmişken size yine bir başka komik durumu anlatmak isterim.Diyelimki çok gizli bir operasyondasınız.Etrafta çıt yok ve siz takım arkadaşınızdan mermi isteyeceksiniz.İşte f tuşu ile bu isteğinizi belirttikten sonra takım arkadaşınız birkaç metre ilerdeki düşmana rağmen etrafta yankısı oluşacak bir ses tonuyla sizin bu isteğinizi reddettiğini dile getiriyor.Ancak oda ne!İlerdeki askerlerde en ufak bir hareketlilik yok.Tabi bu durum sizin yüzünüzde bir tebessüm oluşmasına neden oluyor.
Yapay zekadan söz etmişken sizlere oyunun bu yönünün genel puan oylamasında yaklaşık bir 10 puan götürdüğünü söyleyebilirim.Yapay zeka oyunda vasat denebilecek kadar kötü.Bu durumu muhtemelen yapımcılarda fark etmiş olacakki bazı animasyonlarla dengelemeye çalışmışlar.Mesela bombalanan bir bölgeden hızlıca geçerken önümden düşman geçiyor ve bana hiç bir şey yapmıyor.Tabi iyimser porsuğumuz bu olayı ‘Adam bombardımanın etkisiyle sersemlemiş ne ilah kalmış nede bişey bizlemi uğraşacak be abi’ diyerekten geçiştirsede oyuncuların böyle düşünmesi tabiî ki olanaksız…Diğer bir dengeleme kurnazlığı ise elemanımızın hemen ölmesi.4-5 mermi ard arda yediğimizde hemen ölüyoruz.Oyunda ilk defa call of duty 2 de kullanılan canbar sistemi mevcut.Yani kurşunları yedikten sonra ölüm anına yaklaştıktan sonra güvenli bir yerde 4-5 sn liğine dinlendikten sonra iyileşiyoruz.Tabi bana göre bu sistem Moh ta coddakinden daha güzel işliyor.Çünkü moh ta kurşunları ne kadar yersek yiyelim ölüm anı abartılmamış.Ama codda bu duruma baktığınızda sanki düşman size mermi sıkmıyor da domates fırlatıyormuş gibi tüm ekran kıpkırmızı oluyor ve bu zorluk derecelerinin yüksek olduğu zamanlarda sık olduğu için oynanabilirliği ciddi biçimde etkiliyordu.
Oyun süresinin oyunun diğer bir (–) yönü olduğu konusunda tüm editörler hemfikir.Ben 3 yıllık bir çalışmanın ardından bu kadar kısa bir oyunun çıkmasına çok şaşırdım doğrusu…
Yapım senaryo olarak beni tatmin etti diyebilirim.Yani bazı editörler basit bulduklarını söylüyorlar.Ancak ben buna katılmıyorum.Bir oyunun senaryosunun güzelliğini olayın büyüklüğüyle ölçemezsşiniz.Yani işte codda yeni Rusya,içte yaşanan çürükler falan bunlar var diye senaryosunun iyi olduğu söyleniyor.Tamam iyi olabilir ama ben senaryosunun bunlarla iyi olduğunu düşünmüyorum…İşte mohtada bu kadar büyük olaylar yaşanmıyor.Az öncede bahsettiğim gibi savaştan daha çok savaşçıyı yaşıyoruz.Yani olaylar savaşçı üzerinde yoğunlaşmış büyük olaylar aramayın.Genele baktığımızdada bizi özel,gizli şeyler beklediği için ben bu konuda haksızlık yapmak istemediğimden senaryonun oyun sunumuyla bağdaştırılacağını ifade etmek isterim.
Oyun sunumu gayet güzel yansıtılmış.Gerçektende kendinizi tier 1 olarak hissediyorsunuz.
Oyunun multiplayerını denemememe rağmen yorumların iyi olduğunu gördüm.Multiplayerını bad company 2 nin yapımcısı olan dice ın yaptığınıda hatırlatayım…(dice ın elinden ne zaman kötü bir şey çıkti ki  )
Yapım teknik yönden kötünün iyisi yorumunu hak ediyor.Karakter tasarımlarının iyi olduğunu en başta söyleyeyim.Yapımcılar unreal engine 3 motorunu kullanmış.Öncelikle ışıklandırma efeklerinin çok başarılı olduğunu söyleyebilirim.Ama hepsi bukadar.Yani gamma ve kontrast dengesini kolayca yakalayan yapımcılar bunun dışında dağ taş toprak çizimleri yapmışlar.Bu çizimlerde başarılı ancak ayrıntıya girmekten kaçındıklarıda bir gerçek.Mesela hızlıca koşup birden eğildiğinizde kayarak siper alıyoruz.Yerde kayarken sürtünme sesi gelmesine rağmen herhangi bir toprak parçasının kalktığını göremiyoruz.Karlı ortamlarda giderken ayak izlerinin olmadığını veya fazla belirgin olmadığını görüyoruz.Ama bunun yanında güneş ışıklarının ağaçların arasından süzülüşü veya bombardımana uğramış bir mekanın atmosferinin birden bire değiştiğini görmekte bizleri iyice havaya sokan hoş ayrıntılar. : ) (Oyunun multiplayermodu frossbite motoruyla yapıldığı için daha iyi grafiklere sahiptir…)
Gelelim yapımın en iyi özelliğine…sesler! Yapımcılar ses efekleri üzerinde gerçektende çok fazla durmuşlar.Mermilerin kafanızın üstünden geçerken çıkardığı sesler,füzenin yanınızdan geçerken gerçektende oturduğunuz koltuğun yanından geçiyormuş gibi ince ayrıntılarla duyulması,telsizden konuşan bir adamın yanına gittiğinizde hem telsizden hemde kendi sesinden ses gelmesi gibi ufak ses ayrıntıları her oyunda rastlayabileceğiniz şeyler değil.Müzikler ise genellikle metal ağırlıklı olup arap ezgileriylede süslenmiş ve gayette güzel olmuş.
Oynanabirlik ise hemen hemenh her oyunda olduğu gibi farklılık yaratamıyor.Yani codda gördüğünüz üzerehedefe doğru ilerle ve bu aşamada önüne çıkanları vur mantığı hakim.Ancak araya giren hoş animasyonlar ve beklenmedik durumlarda tabiî ki bu sıradanlığı azda olsa kaldırmayı başarmış.
Düşmanların uzuvlarının kopma efektide oyunda diğer memnun kaldığım özelliklerden birtanesi.Bazı oyunlar sırf yaş sınırlaması ve daha çok satma fikri nedeniyle bazı kanlı sahneleri yapmıyorlar.Ancak moh bu konuda cesur davranmış ve savaşın kanlı tarafınıda oyunculara göstermeyi bilmiş.



Medal of honor beni genel olarak tatmin ettiysede bazı yönlerden hayal kırıklığına uğramadım diyemem.Ama sadece single modunu denememe rağmen oyundan keyif aldım ve kurguyu etkileyici buldum.Gerilla savaşları gerçektende oyuna ayrı bir gerçekçilik ve gerilim hissi katmış.Sanırım Moh 2’yi beklemeye şimdiden başlayabiliriz…